Verliefd op de Terai, de tropische laagvlakte van Nepal

Petra

Auteur van dit artikel

Verliefd op de Terai

Ik moet wat bekennen, ik ben verliefd. Verliefd tot over mijn oren en het was liefde op het eerste gezicht. Liefde tussen mij en de Terai. Het is moeilijk uit te leggen want het is een gevoel. Mijn hart gaat sneller kloppen van de vriendelijke gastvrije mensen, de mooie landelijke omgeving, de rust, de ochtendnevel en het gouden middaglicht. Ik voel me hier intens gelukkig en in deze blog laat ik je zien waarom. Ga je met me mee op reis naar mijn geliefde Terai?

Over de Terai

Bij Nepal denk je waarschijnlijk direct aan de Himalaya en dat is niet zo gek want 8 van de 10 hoogste bergen ter wereld liggen in Nepal. Toch heeft Nepal ook een andere kant namelijk de tropische laagvlakte van de Terai en dit is een verrassend leuk gebied. De Terai (ook wel Tarai genoemd) ligt in het zuiden van Nepal en het noorden van India en bestaat uit moerassen, bossen, savanne en graslanden. De Nepalese Terai beslaat ongeveer 23% van het landoppervlak van Nepal en de gemiddelde hoogte varieert van +/- 70 meter tot maximaal 300 meter.

Kennismaking met de Terai

Op onze eerste dag in de Terai maken we een wandeling in de omgeving van onze lodge. De mosterdvelden staan in bloei en de knalgele planten geven het landschap een vrolijke aanblik. Onderweg passeren we verschillende dorpjes. Kinderen zwaaien verlegen naar ons en de inwoners groeten ons met een vriendelijke Namaste. Veel huizen zijn gebouwd van leem en op het erf scharrelen kippen, koeien en geiten rond. Wat is het hier nog puur en authentiek, ik val als een blok voor de Terai. De mensen die hier wonen behoren tot de Tharu, een etnische minderheidsgroepering. Ze zijn de oorspronkelijke bewoners van de Terai en hebben nog altijd hun eigen taal, gewoontes en gebruiken.

Kanotocht over de Rapti rivier

De volgende dag maken we een kanotocht over de Rapti rivier. In een uitgeholde boomstam glijden we door het water en we genieten van de stilte en het groene landschap om ons heen. Langs de oever van de rivier liggen krokodillen te zonnebaden. Naast de gewone moeraskrokodil zien we ook de met uitsterven bedreigde gaviaal krokodil. Onze gids vertelt dat de gaviaal één van de grootste krokodillen soorten ter wereld is en dat deze dieren maar liefst 6 meter(!) lang kunnen worden. Vanaf een afstand bekijken we deze indrukwekkende prehistorische dieren. Ze hebben een lange smalle bek en scherpe tanden maar ze eten alleen vis, een geruststellende gedachte. Naast krokodillen zien we ook heel veel verschillende vogelsoorten, dit gebied is één walhalla voor vogelaars. Onze gids herkent ze allemaal en geeft ons zoveel informatie dat het ons bijna begint te duizelen.

Chitwan National Park

Het toeristenstadje Sauraha is de uitvalsbasis voor een bezoek aan Chitwan National Park. Dit nationale park heeft een oppervlakte van 952km2 en bestaat uit bos, moeras en grasvlaktes. Het is dé plek om wilde dieren te spotten zoals tijgers, neushoorns, olifanten, krokodillen, beren, luipaarden en apen.

Full day jeepsafari

Er zijn verschillende manieren om Chitwan te bezoeken en wij kiezen voor een full day jeepsafari. Om de kosten te drukken delen we een jeep met Mark en Maureen, een Canadees echtpaar dat we hebben leren kennen in ons hotel. Het is nog maar net 07.30 uur in de ochtend als we in een wiebelige kano stappen en naar de overkant van de Rapti rivier varen. Hier stappen we over in een open jeep en dan begint onze safari pas echt. Het eerste uur rijden we door het bos. Zoals iedere ochtend is het mistig en dat geeft het landschap een mysterieuze bijna spookachtige sfeer. Al snel spotten we dieren; we zien antilopen, wilde zwijnen, krokodillen, makaken en verschillende vogelsoorten. Rond 10.00 uur trekt de mist weg en komt de zon tevoorschijn. Onze dikke jassen en handschoenen gaan uit en we verruilen onze mutsen voor een petje. Ah, dat is een stuk aangenamer.

Bedreigde neushoorns

Onderweg stoppen we regelmatig bij een controlepost waar onze jeep geregistreerd wordt zodat men precies weet wie er waar en wanneer in het park is. De overheid heeft militairen ingezet om stropers af te schrikken die het vooral voorzien hebben op neushoorns. Hun afgehakte hoorns worden voor veel geld verkocht en vermalen tot medicijn. Neushoornpoeder zou helpen tegen allerlei ziektes en kwalen en vooral vanuit China is hier veel vraag naar. Op de zwarte markt wordt er ruim € 50.000 betaald voor één hoorn. Kun je het je voorstellen, € 50.000 (!). Één hoorn is nog meer waard dan goud of drugs. Bizar en vooral te triest voor woorden. Even later spotten we een neushoorn. Hij staat verscholen tussen het hoge gras en zelfs vanaf een afstand is hij erg indrukwekkend. Goede zaak dat men er alles aan doet om deze bedreigde dieren te beschermen.

Crocodile Breeding Center

Middenin het park ligt het Crocodile Breeding Center waar we ook een kijkje nemen. In dit centrum worden eieren van gaviaal krokodillen onder kunstmatige omstandigheden uitgebroed. Als de dieren groot genoeg zijn worden ze uitgezet in het park. We bewonderen gavialen in allerlei maten en gewichten; van schattige babykrokodillen die je zou willen knuffelen tot reusachtige krokodillen waar je bang van wordt.

Op zoek naar de Bengaalse tijger

Na een korte koffiepauze vervolgen we onze jeeptour. We hobbelen nog een uurtje door het bos en stoppen bij een rivier waar regelmatig Bengaalse tijgers worden gezien, zelfs gisteren nog. Dat klinkt veelbelovend. Terwijl wij aan het spotten zijn tovert onze gids de lunch tevoorschijn die bestaat uit Kitchari (rijst met mungbonen, groenten en kruiden), pakora’s, eieren, brood en een mandarijn toe. Jammie. Hierna wachten we op de tijger. We staren naar de overkant van de rivier en zijn doodstil, ik durf me amper te bewegen. We wachten…en we wachten…en we wachten ruim 2 uur lang zonder ook maar iets te zien.

Ik begin ongeduldig te worden, mijn been slaapt en ik moet naar de wc. Ik wil graag even de benen strekken maar ik mag onder geen beding de jeep verlaten van onze gids. Zuchtend ga ik weer zitten terwijl ik heen en weer wiebel op mijn stoel. Ben ik nu de enige die ongeduldig is? De Canadezen zitten als standbeelden in één houding en turen non-stop door een verrekijker naar de overkant van de rivier. Hoe doen ze dat toch? Ik zie dat Jan ook ietwat onrustig is. Ik ben het zat fluister ik hem toe. Hij knikt bevestigend. Na 3 uur wachten geven onze Canadese vrienden het ook op en we vertrekken zonder een tijger gezien te hebben. Tsja, de natuur laat zich nu eenmaal niet regisseren.

Terug naar Sauraha

We zijn diep het nationale park ingegaan en moeten nu nog 40 kilometer terugrijden naar Sauraha. De wegen zijn slecht en we stuiteren op en neer in de jeep. De zon is inmiddels verdwenen en het is mistig en waterkoud. Rond 18.30 uur zijn we eindelijk weer terug in onze lodge. Ik voel me moe, verkleumd en verreisd. We bestellen een glas raksi (sterke huisgemaakte rijstwijn) om op te warmen en onder het genot van een Nepalese Thali evalueren we de dag. Conclusie? Het is een bijzondere ervaring zo’n full day jeepsafari maar ik ben er niet zo geschikt voor. Mmmm Jan, zullen we morgen een wandelsafari maken?

Fietsen

In Nederland fiets ik graag en vaak en ik ben dan ook als een kind zo blij als ik ontdek dat er mountainbikes worden verhuurd bij onze lodge. Bijna alle dagen maken we lange fietstochten in de omgeving van Sauraha. Zonder plan, zonder route, we volgen zoveel mogelijk smalle gravelpaadjes en zien wel waar we uitkomen en wie of wat we tegenkomen. En juist dan kom je op de leukste plekken, heb je de mooiste spontane ontmoetingen met de inwoners van de Terai. Love it.

Hoteltip Sapana village lodge

We verblijven ruim een week in de Sapana Village Lodge. Dit hotel ligt een paar kilometer buiten Sauraha in een mooie landelijke omgeving. De lodge is een oase van rust en door hier te overnachten steunen we tegelijkertijd een geweldig mooi project. Dhurba Giri, de eigenaar van de lodge, had namelijk een droom, een sapana (Nepalees voor droom). Hij droomde van een eigen hotel en hij droomde dat hij de leefomstandigheden van de mensen in zijn gemeenschap kon verbeteren. Met hulp van investeerders uit Nederland maakte hij zijn droom waar en startte hij de Sapana Village Lodge. De winst van zijn hotel gaat via zijn organisatie SVSI rechtstreeks naar de community. Hij heeft inmiddels een school opgericht, huizen, toiletten en drinkwatervoorzieningen gebouwd en hij verstrekt microkredieten aan startende ondernemers. Een bewonderenswaardige man. Aanrader!

Hoe kom je in de Terai

Vanaf Kathmandu of Pokhara kun je een toeristenbus of taxi nemen naar Sauraha. De rit duurt ongeveer 6 uur, afhankelijk van de staat van de weg. Je kunt ook een binnenlandse vlucht naar Bharatpur nemen en hiervandaan verder reizen naar Sauraha. Houd er wel rekening mee dat vluchten regelmatig vertraagd of zelfs geannuleerd worden vanwege hardnekkige mist. De meeste toeristen verblijven in het toeristenstadje Sauraha. Je hebt hier een ruime keuze uit hotels, luxe lodges en restaurants.

Beste reistijd

De beste reistijd voor de Terai en Chitwan National Park is van januari t/m maart. In deze periode is het helder en je hebt een goede kans om wilde dieren te zien. De beste reistijd voor Nepal in het algemeen is oktober t/m maart.

Hoe bezoek je Chitwan

Sauraha is de uitvalsbasis voor een bezoek aan Chitwan National Park, praktisch alle safari’s starten in dit toeristenstadje. Je kunt kiezen uit een jeepsafari (half day jeepsafari of Full day jeepsafari ), een wandelsafari of een olifanten Safari. Jeepsafari’s zijn behoorlijk prijzig dus het loont de moeite om een jeep met andere toeristen te delen. In plaats van Chitwan kun je ook Bardia National Park bezoeken. Dit park ligt ook in de Terai en is een stuk minder toeristisch dan Chitwan. Bardia is wel wat lastiger te bereiken en een stuk duurder maar je schijnt hier een goede kans te hebben om de Bengaalse tijger te zien. We zijn hier niet geweest, een goede reden om nog een keer terug te keren naar mijn geliefde Terai. ❤️